Ze drijft weer

Een dag op de kar om de verf bij te plekken

Helemaal klaar is Sargasso nog niet, maar het werd tijd om de parkeerplaats terug te geven aan de auto’s. Afgelopen maandag ging de boot op de hellingwagen. Ik mocht van havenmeester Teus een dagje op de kar blijven staan en kon zo de laatste stukjes antifouling aanbrengen. Dus ook de plaatsen waar de boot op de winterbok steunde en de onderkant van de kiel zitten nu goed in de verf.

Daar drijft-ie dan….

De electriciteit (het 12 volt net) is nog niet aangesloten, maar ik had speciaal voor de gelegenheid de electrische brandstof opvoerpomp provisorisch aangesloten en de diesel leidingen ontlucht. Het idee was om op eigen kracht naar de ligplaats te kunnen varen.
Dat lukte niet helemaal, want de motor kreeg geen koelwater en na een paar minuten sloeg hij ook nog eens af. Gelukkig waren we er al bijna, en de laatste paar meter werden we door vier paar behulpzame handen in de box getrokken. Geen 100 procent succesverhaal, maar gelukkig werkt de gereviseerde combi installatie prima. Het is een fijn gevoel om weer te drijven en we hebben een biertje gedronken om het te vieren.

Atoms power

Een paar dagen prutsen, en nu zit hij erop: de Atoms windvaan zelfstuurinrichting. Een wat ouder Frans systeem met pendulum en horizontale as. De ‘Atoms’ wordt al beschreven in een boekje van Gerard Dijkstra uit de jaren ’70 en kreeg een goede beoordeling van de meester.
Ik heb het systeem afgelopen winterseizoen gevonden via marktplaats, en een beetje opgeknapt. Vooral het pendulumroertje, daarvan was de onderste helft verrot. Dit is vervangen door red cedar hout en ingepakt met een glasmatje en epoxyhars. Ben benieuwd hoe het stuurt.

Montage was niet lastig, hoewel roestvrijstaal laat zich wel erg moeilijk boren. Acht gaten moesten erin, de helft ervan ook nog eens precies op de juiste plaats. Het heeft de nodige boortjes gekost……
Het apparaat past wonderwel achterop een Vega. Het achterdek heeft precies de goede hoogte om het horizontale deel van het frame er direct op te bouten. De extra bevestigings stangen die erbij zaten zijn op deze manier niet nodig, en de vaan steekt weinig uit. Goed voor de gewichtsverdeling, en minder kans op aanvaringsschade. Het bovenste deel met de windvaan en de bediening valt ruim binnen de hekstoel. Je kunt er vanuit de kuip makkelijk bij.

Het roertje kan worden opgeklapt maar zal toch veel onder water zitten. Dus er komt nog een laagje aangroeiwerende verf op. Planning is om dat maandag/dinsdag te doen. Maandagmiddag gaat de boot op de kar en dan heb ik een dagje de tijd om het onderwaterschip bij te plekken op de plaatsen waar nu de steunen staan. En dan te water en klaarmaken voor de proefvaart. 

Back in black

Na twee dagen kou lijden krijgen we weer twee warme, droge dagen. Vandaag de eerste laag antifouling onder de boot gesmeerd.

Eerst de beschermende epoxyverf licht opgeschuurd en ontvet om te zorgen voor hechting. Jammer van de leuke rode , grijze en roze kleur. Ze zijn onzichtbaar geworden onder de zwarte aangroeiwerende verf.  Morgen gaat er nog een extra laag overheen, en dan moet het onderwaterschip er twee seizoenen tegen kunnen. 

Draaien maar…

De Sargasso heeft nog de originele motor. Daar zit geen keerkoppeling achter, maar een zogenaamde Combi installatie met omkeerschroef. De scheepsschroef draait altijd in dezelfde richting en heeft verstelbare bladen. Door de bladen te verstellen kun je bepalen of de boot vooruit gaat of achteruit.  In de ‘vrijstand’ staan de bladen zoveel mogelijk dwars op de vaarrichting. En de bladen kunnen ook evenwijdig aan de vaarrichting worden gezet (de vaanstand) zodat de weerstand tijdens het zeilen zo klein mogelijk is.

Vooruit

Toverbal

Gisteren en vandaag leek de Sargasso wel een toverbal. Kort achter elkaar 3 beschermende lagen verf op het onderwaterschip. Gisteren lag ze er kaalgeschuurd bij, een uur later zat er een epoxy primerlaag overheen. Behalve over de kiel, die had al een gpede harde verflaag. En vandaag is het hele onderwaterschip voorzien van 2 lagen Epifanes expoxyverf. Eerst een volle laag zwarte verf, en daarna rood aan stuurboord en grijs aan bakboord. Volgende week gaat er weer saaie zwarte antifouling overheen en zie je niets meer van die leuke kleurtjes. Totdat iemand weer aan het onderwaterschip gaat schuren natuurlijk, maar zelf ben ik dat niet meer van plan…..

Verven en krabben

Prachtig weer nu, dus tijd om te schilderen. Maar eerst 2 dagen ‘verspild’ met zeilen op een andere boot, dat moest ook gebeuren en voor varen is mooi weer ook erg geschikt. Zou je soms bijna vergeten bij al dat klussen .

De gelcoat op het voordek is op sommige plaatsen versleten. In het antislip profiel zag je door de gelcoat heen de eerste laag laminaathars. Daarom heb ik de antislip loopvlakken geschilderd met DD lak, harde 2 componentnen PU lak. Antislippoeder in de eerste laag, en een volle 2e laag erover om een goede afdichting te krijgen. De kleur is iets lichter dan de bedoeling, maar omdat het een afgebakende oppervlakte is vind ik het niet storend.

Het onderwaterschip zag er redelijk uit, dus ik hoopte dit snel te kunnen afhandelen met twee lagen nieuwe antifouling verf. Maar bij nader inzien zit de mooie zwarte onderwaterverf niet goed vast op de ondergrond, en is half verpoederd. Daar kun je dus niet overheen schilderen, de nieuwe antifouling zou niet goed hechten. Dus moest ik eraan geloven: afkrabben van de oude laag en terugschuren naar een vaste ondergrond. Op de waterlijn en de kiel na moet alle oude zwarte verf eraf. driekwart  is afgekrabt, morgen de rest en dan nog de schuurmachine erover. Ik heb maar geen ‘selfie’ gemaakt voor het blog. Als iemand dit leest zou het de discussie over Zwarte Piet alleen maar nieuw leven inblazen.

Verder wordt de inventaris van de Sargasso steeds completer. Vorige week heb ik een mooi 12 kg Kobra2 anker voor haar gekocht, en dekbed overtrekken gekregen. Vandaag twee nieuwe vallen besteld. 1 van de oude vallen is flink geschavield, en er is 1 extra nodig om een zeil aan het tweede voorstag te kunnen hijsen.